Heel eenvoudig, schilderen

Schilderen is in alle opzichten een volstrekt absurde bezigheid. Elke keer opnieuw moet je keuzes maken zonder dat er criteria zijn. Elk schilderij is een nieuw begin.

Het zijn de woorden van Walter Swennen. De in Brussel gevestigde schilder gaat de uitdaging met dit steeds weerkerende witte vlak nochtans graag aan. Noem het gerust kunst uit noodzaak. Of beter: kunst uit fundamentele nieuwsgierigheid. Een steeds herhaald worstelen met verf en kleur. Voor Swennen hoeft een schilderij niet 'emotioneel' of 'begrepen' te zijn: het allereerste doel van schilderen is, heel eenvoudig, schilderen. Een voortdurend onderzoek naar de aard en de problemen van de schilderkunst, naar de fundamentele vraag wát te schilderen, en hoe.

Swennen staat bekend om een radicale, ervaringsgerichte en associatieve benadering van de schilderkunst, waarin veel verschillende invloeden samenkomen: jazz, filosofie, literatuur, comics … de lijst is eindeloos. Maar ondanks die vele indrukken: “Ik weet dat ik een schilder ben, maar ik weet niet wat ik moet schilderen.” Wie goed luistert hoort hierin een geloof in de totale autonomie van het kunstwerk. En waar kunst autonoom is, vervalt de mogelijkheid om iets in te delen in stijl of school. Een stijl hanteren impliceert immers een bepaalde routine.

Walter Swennen is dan ook de kunstenaar die telkens terug gaat naar start. Als het ene probleem is opgelost, dient het andere zich aan. Er zit dus niks anders op dan gewoon te beginnen en het te doén. Het levert een ongemeen boeiend en rijk oeuvre op dat sterk varieert in schaal, stijl en materiaal.