Overzicht kunstwerken

Tentoonstelling Gal. Artel, Genève 1975
"Roel D'Haese" KMSK, Antwerpen 1976
"Roel D'Haese" Gal. Claude Bernard, Paris, 1976, afb. op omslag en afb.
"Roel D'Haese" PvSK, Brussel 1978
"Roel D'Haese. Sculptures et Dessins" Gal. Claude Bernard, Paris 1987, cat. nr. 18, afb. op de omslag en afb. nrs. 18a, 18b, 18c en 18d
"Hommage aan Permeke en Roel D'Haese" Stichting Veranneman, Kruishoutem 1996
"Roel D'Haese - Marcel Pouget" Espace Paul Rebeyrolle, Eymoutiers 2004 Literatuur "Roel D'Haese. Sculpturen-Sculptures" Catalogue Raisonné, Diverse auteurs, Lannoo, Tielt 2007, p. 128-129 & 132 afb. Herkomst coll. Arthur Vandekerckhove, Gages



LIEF MONSTER


Ma doudou draait haar hoofd in een terugkerende beweging. Twijfelend lijkt haar lijf een eigen wil te hebben en de andere richting uit te gaan, terwijl haar voeten helemaal het noorden kwijt zijn. Het logge lichaam balanceert op dansende spillebeentjes waarvan de voetzolen amper de grond raken. De hopeloos te korte armpjes gaan ritmisch de hoogte in. Het is een wonder hoe ze ondanks de zwaartekracht haar fragiele evenwicht weet te behouden.

Een warme tederheid straalt van Ma Doudou's zachte gelaatstrekken, haar gesloten ogen en ontspannen lippen. Het is de Creoolse naam voor ‘mijn liefje' of ‘mijn voedster'. Ze is een zorgzame figuur, die tegelijk kwetsbaar is maar ook beschermend. Haar geassembleerde lichaam en uitzonderlijke formaat zijn zelfs afstotelijk en dreigend. Het ruwe boetseerwerk, de scherpe uitsteeksels en ondefinieerbare lichaamsdelen zijn het harnas dat de inherente zachtheid van Ma Doudou beschermt.

Roel D'Haese creëert grillige wezens. Hij maakt een amalgaam van menselijke ledematen, sommige aandoenlijk onderontwikkeld, andere dramatisch uitvergroot, die samen een anatomische absurd lichaam vormen. We herkennen er menselijke eigenschappen in, maar het vereist verbeelding en inspanning om voorbij het monsterlijke te kijken en tot inleving te komen. D'haese laat zijn sculpturen over aan het toevallige, het onverwachte, het fantastische en het groteske. Ze dansen doorheen fantasie, droom en nachtmerrie.

Tentoonstelling "José Vermeersch Retrospectieve" PMMK, Oostende 23.09.2001-13.01.2002, tent. cat., p. 146 afb. Literatuur "José Vermeersch" Uitg. Elsevier, Brussel-Amsterdam 1985, nr. 56 afb.
"José Vermeersch. Schilderijen, beelden, tekeningen" Rik Sauwen en Willy Van den Bussche, Openbaar Kunstbezit in Vlaanderen, Sint-Niklaas 2001, p. 279 afb.
"Retrospectieve José Vermeersch" Willy Vanden Bussche, PMMK, Oostende 23.09.2001-13.01.2002 tent. cat., p. 146 afb.

Tentoonstelling "Tentoonstelling van werken van de Belgische schilders Maurits Cantens en Jean-Jacques Gailliard" Beneluxhuis, Den Haag 1958
"Jean-Jacques Gailliard. Oeuvres de 1920 à 1930. Passé simple et Futur antérieur" Au cheval de verre, Brussel 1958, cat. nr. 7
"Jean-Jacques Gailliard. Mon langage, c'est la joie" Stadhuis van Sint-Gillis, Brussel 1961, cat. nr. 8
"Jean-Jacques Gailliard. En l'honneur d'un des grands maîtres surimpressionnistes de la peinture belge" Gal. van de XXste eeuw, Antwerpen 1972
"Le plastique pure belge autour de Pierre-Louis Flouquet" Gal. Armorial, Brussel 1977
"Jean-Jacques Gailliard. Les jeux de l'abstrait entre 1920 et 1930" Gal. Armorial, Brussel 1979, cat. nr. 10
"Jean-Jacques Gailliard (1890-1976)" KMSK, Brussel 1989, cat. nr. 20, afb. op de omslag & p. 36, 43 Literatuur "Jean-Jacques Gailliard. Les jeux de l'abstrait 1920-1930" Xavier Canonne, Antwerpen 2017, Cahier N°1 "De l'abstrait", p. 19 afb. van de tekening met vermelding van het schilderij

Literatuur De authenticiteit werd ons bevestigd door de heer Olivier Bertrand en het werk zal opgenomen worden in de oeuvrecatalogus

Literatuur "Sint-Martens-Latem" Paul Haesaerts, Brussel 1965, nr. 141 afb.
"Gust. De Smet. Kroniek, Kunsthistorische analyse" Piet Boyens, Antwerpen 1989, nr. 166, p. 316 afb.

Literatuur het werk wordt opgenomen in de oeuvrecatalogus in voorbereiding door Dr. Anne Adriaens-Pannier

Literatuur "Veranneman. Visie en passie" Uitgeverij Lannoo,
Tielt 2002, p. 306-307 afb.
Opgenomen in het Archivio Gio Pomodoro Herkomst Stichting Veranneman, Kruishoutem

Tentoonstelling "Walter Leblanc" FS Gallery, Leuven 1982
"Kunst en Antiek" Jordaens, Mortsel 2011 OFFA, BRAFA 12, Brussel 2012 Literatuur "Walter Leblanc. Addendum to the catalogue raisonné: II" Géraldine Chafik, Nicole Leblanc e.a., Uitg. Ludion 2019, cat. nr. 62bis, p. 41 en 64 afb.

Literatuur "Selling Botero" Felipe Grimberg, Silvana Ed., Milano 2015, cf. p. 266-267 afb. (daar afgebeeld in spiegelbeeld) Herkomst Gal. Raphaël Imbert, Paris

Literatuur "Berlinde De Bruyckere" Angela Mengoni e.a., Mercatorfonds, Brussel 2014, fold-out II, nr. 16 afb.

Tentoonstelling "Tussen Taal & Beeld / Verzamelde Verhalen #4" Kunstenfestival Watou, Watou 2012
"Koen Vanmechelen - Ten Generations" Deweer Gallery, Otegem 2007
"Koen Vanmechelen - The Chicken's Appeal" Museum Het Valkhof, Nijmegen 2008
"Against Exclusion - 3rd Moscow Biennale", CCC - The Garage, Moscow 2009 Literatuur "Superstories, 2nd Triennal of Contemporary Art, Fashion and Design" Stichting Kunstboek 2009, p. 226

Herkomst Gal. Rodolphe Janssen, Brussel

Herkomst Gal. S65, Aalst (daar aangekocht door de huidige eigenaar)





DE EXPRESSIVITEIT VAN GRIJS

"Alan Charlton is een kunstenaar die een grijs schilderij maakt" - zo luidt het zelfverklaarde adagium van de kunstenaar. In de jaren zeventig besloot Charlton om monochromatische schilderijen te maken met alleen grijstinten en doeken waarvan de afmetingen een factor van 4,5 cm zijn, de dikte van het spieraam. Hij koos voor grijs omdat hij het de belichaming van het alledaagse vond, maar realiseerde zich al snel het potentieel en de expressiviteit van deze kleur. Hoewel hij binnen deze strikte kaders werkt, heeft Charlton een breed scala aan formele mogelijkheden en combinaties verkend met zijn beperkte materialen. Hij heeft de neiging om serieel en methodisch te werken door middel van iteraties van een idee. "Ik wil dat mijn schilderijen: abstract, direct, stedelijk, eenvoudig, bescheiden, puur, stil, eerlijk, absoluut zijn", zegt Charlton over zijn werk.

Herkomst Gal. Van de Loo, München
Simoens Gal., Antwerpen





VRIJHEID BLIJHEID

"Zal ik maar beginnen? Zal ik maar beginnen met kleine lijntjes, kleine kruisjes, kleine puntjes of met iets groots dat van hier naar daar gaat, met een grote vlek die me zal aankijken, of met een idee? Zal ik maar beginnen met het doek een beetje te strelen omdat ik droom dat het al af is? Nee, ik begin eraan." (Alechinsky, Parijs, september 1953)

En alzo begint Alechinsky aan dit bijzondere werk. Ongedwongen, zijn gevoel volgend brengt hij de acrylverf aan op het canvas. De kunstenaar laat zijn hand de vrije beweging: nu eens met kalme, elegante lijnen in warm oker, dan weer met bruuske, hevige penseelstreken in fel blauw en groen. Het is deze hand die Alechinsky's fantastische verhalen vertelt en uitdrukking geeft aan de wereld zoals hij die ervaart. Er gaat een spontane energie van uit. De duidelijke aanwezigheid van de geste als expressief middel doet eerder denken aan het Amerikaanse abstract expressionisme dan aan Cobra.

Het resultaat is een blij kleurenspel dat instant verrukte vrolijkheid en verwondering oproept. Maar ook toeval en het onderbewuste hebben een belangrijke rol: de beelden die verstopt zitten in de kleurenpracht zijn helemaal niet eenduidig. Alechinsky koestert een grote liefde voor taal, zoals blijkt uit zijn poëtische titels die ons enigszins in de richting van het verhaal duwen. Verder worden we als toeschouwer beproefd onze eigen creativiteit aan te spreken en zo bij te dragen aan de totstandkoming van het uiteindelijke beeld. Het beeld van de kunstenaar wordt zo ook het beeld van de kijker.

"L'invention de la brouette", zo luidt de titel van dit oeuvre majeure – om het met de woorden van de kunstenaar zelf te zeggen. Alechinsky maakt het ons als kijker niet makkelijk. Er zijn inderdaad wielen te zien. Vormen de lijnen een kruiwagen? Is dat mysterieuze hoofd onderaan de uitvinder? Misschien wil de kunstenaar ons vertellen over de uitvinding van het wiel en vervlecht hij titel en beeld als totum pro parte. Of misschien is er nog een andere insteek, die te maken heeft met Alechinsky's reis naar Lapland in 1974, waar hij het werk schildert in het atelier van zijn vriend Bengt Lindström te Sundsvall (Zweden). De lokale verhalen, sagen en legenden – waar hij zo dol op is – zijn hem zeker ter ore gekomen en hebben hem allicht geïnspireerd bij de creatie van dit beeld. Het is tenslotte aan de kijker en zijn fantasie om het verhaal verder af te maken.

Tentoonstelling "Berrocal. Exposition de sculptures" Gal. Kriegel, Paris 1962 Literatuur "Berrocal" Denys Chevalier, Gal. Kriegel, Paris 1965, afb.
"La Sculpture de Berrocal" Giuseppe Marchiori, La Connaissance, Brussel 1973, p. 52 afb.
"Berrocal Catalogo General / Obras Recientes 1974" Miguel Berrocal, 1974, p. 68 afb.
"Antologica Berrocal (1955-1984)" Ministero de Cultura, Madrid 1984, tent. cat., p. 118 en p. 439 afb.
"Retrospective Berrocal (1955-1985)" Centre Culturel de la Communauté Française Wallonie-Bruxelles, Brussel 1985, p. 26 afb.
"Berrocal. 25 Ans de Sculptures editées 1964-1989" Miguel Berrocal, Artcurial, Paris 1989, p. 24 afb.
"Berrocal" Jean Louis Ferrier, Éd. de la Différence, 1989, p. 129 afb.
Wij danken de Berrocal Foundation voor hun hulp bij het catalogeren van dit werk. Herkomst coll. Louis Bogaerts, Brussel ca. 1965-1995



Voor het merendeel van zijn iconografische werken heeft Berrocal gekozen voor thema’s uit de klassieke oudheid zonder hierbij andere inspiratiebronnen uit het oog te verliezen. Zijn thema’s zijn mannelijke torso’s, vrouwenfiguren, hoofden en portretten. Over het algemeen gaat het over gestileerde, gereconstrueerde, verminkte delen van het menselijk lichaam. Deze antropomorfe thema’s lenen zich bijzonder goed voor de meest fantasierijke metamorfoses en vormen al duizenden jaren een bron van oneindige variatie in de kunst door de eeuwen heen en dit over de hele lijn. Als men op een objectieve manier de artistieke evolutie van torso’s bestudeert, kan men vaststellen hoe na de vroege barok, tijdens dewelke de fysieke verschijning in contrast is met een inwendige abstractie en complexiteit, een meer anatomische morfologie volgt “waarin de organisatie van de structuren meer naar de essentie neigt, de gewrichten meer functioneel worden en de technische prestaties van de compositie zich concentreren op organische spanningen” (Jean Dypréau, Brussel, 1983).

Herkomst rechtstreeks verworven van de kunstenaar

Literatuur Wordt opgenomen in het supplement van de oeuvrecatalogus door mevrouw Manuela de Kerchove d'Ousselghem

Tentoonstelling "75 jarig bestaan van de Galerij Campo" Antwerpen, 20.10-05.11.1972, nr. 122 afb. Literatuur "Léon De Smet" Piet Boyens & Hans Bosschaert, Lannoo 1994, p. 74 afb.