Emile Claus

Bakens in de mist

In de periode 1916-1919 neemt de artistieke activiteit van Emile Claus een hoge vlucht tijdens zijn verblijf in London. Aan de Theems ontplooit zich een volledig nieuwe kunstenaar, die vanaf dan de aantrekkingskracht van de stad leert te appreciëren. Voorheen ging zijn liefde vooral uit naar het platteland, de Leie en impressies van de natuur.

“Hij bekijkt er van op zijn hoog atelier boven den Theems, den wisselenden aanblik der rivier, en ziet dat alles met dezelfde blijde oogen als waarmee hij zijn weiden en velden en de Leie vóór zijn deur te Astene aanschouwde.” (Leo Van Puyvelde 1917).

In London betrok Claus een torenatelier met zicht op de Theems. Hij ging een intieme verhouding aan met de rivier, die hij onderwierp aan intensieve onderzoeken naar licht en atmosfeer. Claus leerde haar verschillende gedaantes kennen die voortdurend wijzigden onder invloed van de zon, de mist en de wolken. Het was een niet-aflatend atmosferisch schouwspel dat zich voor hem voltrok. Het zette hem aan om op een andere manier met penseel en verf om te gaan, subtieler en gevoeliger voor toetsen en nuances.

Claus weet een meesterlijke impressie neer te zetten van de iconische Londense mist die als een sluier over de grootstad ligt. De kade op de voorgrond, begeleid door het summiere licht van twee lantaarns, geeft houvast aan het perspectief dat in het ijle verdwijnt. De silhouetten van een schimmige brug, verderop mogelijks een tweede, leidt de rivier naar de verte waar ze opgaat in de horizon en waar lucht, licht, wind en water één worden.